Fenomen teatru

Teatr nie jest już dziś tak popularną rozrywką jak kiedyś, dziś niestety ma kilku poważnych rywali. Telewizję, kino, gry.. Kultura przegrywa niestety coraz częściej z technologią. Jednak wciąż teatr posiada jeszcze jakieś stałe grono wiernych odbiorców. I zajmuje wciąż ważne miejsce w tworzeniu naszej kultury. Dlatego warto przywołać kilka faktów dotyczących tego elementu naszego życia, który wciąż pozostaje dla wielu nieprzenikniony i wzbogaca ich egzystencję o przeżycia estetyczne. Najogólniej rzecz ujmując teatr jest sztuką. Sztuką polegającą na widowisku, odtwarzaniu rozmaitych scen, w których aktor lub kilku aktorów odgrywa przedstawienie, opowiada za pomocą słów, gestów i zachowań historię przed zgromadzoną na widowni publicznością. Bardzo istotny jest kontakt aktorów z obserwującymi widowisko. To właśnie ważny element, który rozróżnia teatr i kino. Teatr jest bardziej żywy, bezpośredni, a przez to nadzwyczaj prawdziwy. Aktor jest jego centrum, jego podstawowym tworzywem. Teatr poradziłby sobie zapewne bez reżysera, inscenizatora, choreografa. Jednak żaden spektakl nie mógłby odbyć się bez aktorów. Oni, samymi sobą, swoimi ciałami i swoimi umiejętnościami opowiadają wszystko publice. Ważny jest kontakt pomiędzy aktorem a publicznością. Kiedy dojdzie do porozumienia pomiędzy nadawcą a odbiorcą podczas spektaklu, można uznać przedstawienie za naprawdę udane. Fenomen teatru polega tez na tym, że odwołuje się on do prawie wszystkich zmysłów człowieka. Łączy on obraz i dźwięk, czasami zdarza się nawet, że odwołuje się on do węchu lub dotyku. Jednak tego doświadczyć można tylko podczas uczestnictwa w wyjątkowych spektaklach. Ukazuje przeróżne wizje, przeróżne zachowania. Człowiek jest wówczas jak ukryta kamera, gdzieś pośród reszty publiki. Teatr jest czymś więcej niż tylko pokazywaniem komuś czegoś. Nie posiada komputerowych efektów specjalnych, ale dysponuje czymś więcej – potencjałem ludzkim, emocjami, gestami, tańcem, słowem. Wszystkie te elementy są żywe i niepowtarzalne. Nie stanowią wyniku pracy kilku informatyków, są jak ofiara składana przed obcymi ludźmi. Teatr jest piękny. Trudno czasem uwierzyć, że tak wiele osób preferuje wyjście do kina i objadanie się popcornem ponad uczestniczenie w tak cudownym przeżyciu, jakim jest spektakl teatralny. Pozostaje mieć nadzieję na to, że ta sytuacja, w ciągu najbliższych dekad ulegnie zmianie, ludziom otworzą się oczy i znów docenią prawdziwą sztukę.